11 Ağustos 2010 Çarşamba

RAMAZAN


Bu gün ramazanın ilk günü.
Ağustos ayında oruç tutmak insanın nefsi ile mücadelesinin tam karşılığı olsa gerek.
13 yaşımdan beri oruç tutmaya çalışıyorum.
Ramazanı her mevsimde yaşadım.
Yine böyle yaz Ramazanları çocukluk yıllarıma denk gelir.
Büyük babam, babaannem, annem, ablam, abim ve ben ( Babamı hatırlamadığıma göre sanırım hapiste.)
Kocaman bir masanın etrafında pilav ve üzüm hoşafı yediğimizi hatırlıyorum.
Büyük babam pilavsız sahur yapmazdı. Gece yatmadan tencerelerde şehriyeli pilav pişer, soğumasın diye sofra bezlerine iyice sarılırdı. Üzüm hoşafı ılık olur, herkesin önüne bir tas koyulurdu.
Annem ve babaannem gündüzden kıymalı, patatesli kol börekleri yapar sahura hazırlardı.

Akşamdan annemi tembihler " Sakın beni uyandırmayı unutma!" derdik.
Uzun yıllar bizim yanımızda yaşamış olan kuzenimin hem yaşı küçük hem de çok zayıf olduğu için annem bazı geceler onu kaldırmak istemezdi. Ertesi sabah ortalığı birbirine katardı. Gece kalksa da zaten ertesi gün orucu bozduğu olurdu.
Abim hem çalışıp hem de oruç tutuğu için çok pohpohlanır istediği yemekler yapılırdı.

Bu Ramazanlardan birinde abimin verdiği harçlıkların azaldığını farkettim. Kuzenime benden daha fazla harçlık veriyor ve onun bir dediğini iki etmiyordu. Bozuluyor ama bu işin içinde birşeyler olduğunu seziyordum.
Ramazanın ortalarına doğru Kuzenimin abime bağırdığını duydum. " Bana para vermezsen, seni yengeme söyleyeceğim." Abimin beti benzi attı. Annem bunu duyup nedenini sorunca iş açığa çıktı. Abim bir süredir oruç tutmuyor ama tutuyormuş gibi yapıyordu. 
İstediği her yemek yapılıyor, hoş tutuluyor diye söylemeyi de düşünmüyordu. Fakat kuzenim bunu su içerken yakalamış ve şantajlar başlamıştı.
O Ramazan abim afaroz edildi. Oruç tutmadığından ziyade ev halkını kandırdığı için çok tepki aldı. 17 yaşlarındaki abim ile 9 yaşındaki kuzenim bir süre birbirlerine horozlandılar. Sonra iş tatlıya bağlandı. Harçlıklar tekrar verilmeye başlandı. Çünkü kuzenime uzun süre kızmak mümkün değildi. O ailemizin en küçük ferdi idi.

Yıllar sonra abim ile kuzenim arasında benden daha sıkı bir kardeşlik ilişkisi oluştu. Çünkü onlar çocukken bir sırrı paylaştılar.
Şimdi bile abim sıkıntısını derdini kuzenimle daha iyi paylaşır. Kuzenim de onun hakkında kimseye laf söyletmiyor.

Hiç yorum yok: