YUMURTA - YIMIRTA

Sevgili arkadaşım Esen Yumurtaya "Yımırta" der,  onun bu sözüne bayıldığımız için; "kekin içine ne konuluyordu?" diye abuk bir soru sorup yumurta demesini sağlardık. Biz neşe ile gülerken o da alınganlık göstermez, bizimle birlikte gülerdi.

Yumurta hemen herkesin en az bir çeşidini sevdiği bir besin maddesi. Bol miktarda A, B, D, E vitaminlerini ve az miktarda başka harflerden oluşan vitaminleri de içerirmiş. Yani kısaca bütün alfabenin harflerinden oluşan vitaminler varmış içinde diyebiliriz.

Annemin köyüne gittiğimizde rahmetli Güllü ninemizin  bakır tava içerisinde yaptığı tereyağlı yumurtanın tadını hala hatırlarım. Ne yazık ki bu tatta bir yumurtayı hala yemedim.

Sağlık ve Yaşam dergisinde çalışırken öğlen yemeklerimiz için mutfağa girer en pratik yemekleri yapmaya çalışırdık. Sevgili arkadaşım Sibel'in yaptığı patatesli yumurtalar da hatırlanmaya değer.

Dergide çalıştığım dönemlerde katıldığımız bir seminerde yumurtaya eski saygınlığını geri verdi uzmanlar. O zamana kadar kollestrol düşmanı diye gösterilen yumurtaları gönül rahatlığı ile tüketebilirmişiz.  Hele yeni çıkan diyet programlarında günde en az iki adet yumurta yemeleri tavsiye edildi.

Geçen sabah kahvaltı esnasında küçük kızım yumurtaya bakıp fen bilgisi dersinde öğrendiklerine dayanarak "Ya bu bir nevi cenin" deyince iyice midem bulandı ama ses etmedim.

Eskiden yumurtalar bir kaç gün bekletip pişirildiğinde çok pis kokardı. Şimdi artık tavuklara ne yediriyorlarsa yumurtalar ne bozuluyor ne de kokuyor. 

Zaman zaman Üniversite öğrencilerinin elinde ana muhalefet partisi görevine soyunsa da yumurta en çok sucuğun içine yakışıyor diyenlerdenim.

 Yaz günlerinde yumurtalı tabakların bulaşık makinesinde yıkanması esnasında kokularının bardaklara geçmesi sevimsiz bir ayrıntı olsa da yemekten vazgeçmiyoruz. 

Kendi açımdan yumurta ile ilgili en sevdiğim söylem şudur;

"Ey yumurtaya can veren allahım, insanlara akıl fikir ihsan eyle."

Amin...