Sıcak yaz günleri yerini Eylül ayının tatlı serinliğine bırakırken Mehmet Rauf'un "Eylül" romanı gelir aklıma.
Sonra Alpay'dan "Eylül'de gel" şarkısı...
Sonra Eylül'de ansızın gidip bir daha dönmeyenleri hatırlarım içim sıkılır.
Henüz yaprakları sararmamışken ağaçların, ölümü bekler gibi çaresiz sallanmalarını izlerim. Ölüm hemen yanı başımızdayken Ahmet Kaya'dan bir ezgi dolar kulaklarıma...
Nasıl diyordu Ahmet Kaya?
"Yaşamak ağrısı asıldı boynuma."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder