21 Eylül 2011 Çarşamba

PAS


Büyük kızım İngilizce yazılan kitapları kendi dillerinde okumayı sevdiğinden kitap evlerinin haricinde Amazondan sipariş verir, ya da sahaflardan ingilizce kitaplar alır. 
Geçen akşam gülerek sahaflardan aldığı bir kitabın içinden çıkan kağıdı elime tutuşturdu. "Sen bundan bir yazı çıkartırsın." diyerek.
Yeşil renkte küçük bir not kağıdı. Sol üst köşede MR çekilirken  merkezi sinir sistemindeki anormal lezyonların görünmesini sağlayan bir ilacın adı yazıyor.
Altında kurşun kalemle yazılmış bir not. " Sevmediğim  istemediğim ve beğenmediğim bir insan ile beraber yaşamak zorunda kaldığımdan çok sıkılıyorum. Bunalıma giriyorum, onu güzel bulmuyorum. Çok .. artık ve aptal buluyorum. Cahil buluyorum. Ondan kurtulmak istiyorum."
İngilizce  kitap okuyan biri, belli  bir eğitim düzeyinin üzerinde olmalı. Önce yazı şeklinden kadın olduğunu düşünüyorum ama bir kadın  birlikte yaşamak zorunda olduğu erkek için "Onu güzel bulmuyorum." demez.  Fakat bunun yanında "Bunalıma giriyorum." kadınların sık kullandığı bir sözdür.
Karar veremedim ama yaşadığı hayattan bunalan, birlikte olduğu kişiden kurtulmak isteyen, bunun için çaba sarfetmek yerine ilginç bir yönteme başvuran biri. Kimdi acaba neydi yaşadıkları?
Bu tür hikayeler hep başkalarının başına gelir, filmlerde olur, filmin kahramanı yazının sahibini aramaya kalkar, bir sürü entrika yaşar diye düşünürdüm.
Ne güzel hikayeler olurdu, ya da ne garip, ne hüzünlü, ne heyecanlı hikayeler.
Şayet yirmi yıl öncesinde olsaydı. Hayatımın sonbaharında, hayatın yorgunluğunda olmasaydım.
Ne demişti İsmet özel; "Vay ki gençtim, ölümle paslanmış buldum sesimi."


1 yorum:

Adsız dedi ki...

t.k