MUTLULUK KIRMIZI TÜLE SARILMIŞ, ASILI GÜL DALINDA

Hıdırellez'i Sapanca'da karşıladık.

İtiraf etmeliyim ki tarih aklıma bile gelmemişti. Fakat Keriman hazırlıklıydı. 5 Mayıs gecesi çantasından çıkarttığı kırmızı küçük tülleri hepimize dağıttı. İçine bir yıl boyunca bolluk bereket getirsin diye bozuk para ve küçük kağıtlarda dileklerimizi yazdık. 

Nazım Hikmet bir şiirinde; "Mutluluğun resmini yapabilirmisin Abidin?" diyordu. Ünlü ressam kendince kim bilir onlarca mutluluk resmi yapmıştı ama Nazım'ın istediği mutluluk belki de o resimlerin içinde yoktu. 

Bense küçücük kağıda kendi mutluluk resmimi yaptım. Kızlarım, Beyefendi ve ben. Çöp adamlar çizdim yüzlerinde sadece gülen ağızlar olan. Gülen yüzdü bence mutluluk. Sonra bohça gibi sardık onları. Hepimiz farklı düşünceler ve temennilerle inceden yağan yağmurun altında üç ayrı gül fidanına astık dileklerimizi.

Annem arkamızdan gülerek seslendi. "Ben bir şey söyleyince kocaman kadınlar olduk diyorsunuz ama yaptığınızı çocuk yapmaz." Ablam, Keriman ve ben birbirimize gülerek baktık. Bu sözlerin arkası gelecek belli. Nitekim annem devam etti; "Namaz kılın da Allahtan isteyin istediklerinizi." 

Ablam hazırlıklıydı. "Allahtan istiyoruz tabi, gül fidanından isteyecek değiliz ya!"

Anneler gününde evimize döndük. Kızlarım çok güzel bir sofra hazırlamış.

Ev tertemiz. Masanın üzerinde uzunca bir paket duruyor. Anneler gününde şarap hediye alacak kadar abuk yetiştirmedim bu çocukları ama huylanmadım değil. Paket aynen şişe paketine benziyor.  Yemekten sonrayı bekleyemeyeceğim. Hemen açtım paketi. 

Oscar heykeli...

"Yılın en güzel annesi" yazıyor. Küçük kızım atıldı; "Yılın en iyi annesi yazan da vardı ama biz bunu aldık." 

Şimdi bu iltifat mı kınama mı oldu anlamadım. 

İltifattır herhalde.
Mutluyum..

Bir gün önce dileklerim için annem gülmüştü oysa.