MUTLULUĞUN RESMİ

Amerika'da Tıp Fakültesinde, Profesör Öğrencilerine bir soru sordu.

"Bir hasta düşünün; Konuşamıyor, sizin yardımınız olmadan yerinden kalkamıyor, tuvalete gidemiyor, garip seslerle bağırarak konuşuyor, yemeğini sizin yedirmeniz gerekiyor, gece yarısı bağırarak uyanıyor ve uzun bir süre gürültü yapıyor. Siz onu sakinleştirmeden de uyumuyor. Böyle bir hastaya  istekle ne kadar süre bakabilirsiniz?"

Öğrencilerden bazıları 1-2 gün, bazıları bir hafta, bazıları da hiç bakamayacaklarını söylemişler.

" Böyle birine bakan olur mu?" diye sormuşlar.

Profesör gülerek yanıt vermiş.

" Annelerinize bakın.

 Bebekliğinizden itibaren aklınız erene kadar en az iki yıl yukarıda söylediğim şeyleri yapmıyormusunuz? Bunun karşılığında her defasında gülerek altınızı temizleyip akan salyalarınızı silmediler mi, gecenin bir vakti ağlayıp ortalığı birbirine kattığınızda sizi sakinleştirmediler mi? Ve bu yaptıklarını isteyerek severek yapmadılar mı?"

14 Ağustos günü küçük kızımın doğum günüydü. Ailenin en küçüğü olmasının etkisi mi, yoksa 9 yaşında babasız kalmasından mı bilemiyorum onun mutluluğu bana huzur veriyor.

Kızlarımın arasında asla bir ayrım yapmasam da küçük olan hep küçük olarak kalıyor.

Doğduğunda 30'lu yaşların ortalarındaydım.

İki yıl boyunca geceleri uyku yüzü görmedik. O kadar ağlardı ki alt komşularımız sesini duyar, gelir biraz da onlar ilgilenirdi.

2 Yaşında düştü ön dişlerini kırdı, 3 yaşında parkta sallanan salıncağa çarptı yanağını deldi.

4 yaşında ablasının buz pateni yaptığı piste kendini atarak paten yapanların ona çarpmamak için birbirlerine çarpmalarına sebep oldu,bazıları yaralandı.

5 yaşında elinde porselen tabakla düştü parmakları 8 dikişle düzeltildi. 10 yaşında havuz kaydırağından kayarken ayağını kesti dikiş atıldı. 

..

Üçüncü çocuğumuzun kız olduğunu öğrenince isim koyma işini diğer kızlara vermiştik.

Elif taktılar.

Arapça'da İlk ve Tek demekmiş.

İlk çocuğum kadar mutlulukla, tek çocuğum gibi sevgiyle büyüttüm.

İyi ki doğdun Elif..