LOP

Büyük çılgın kızımla aramızda psikolojik bir savaş var.

Bilgisayarımı açıyorum, arka planda bir gün önceki iştah açıcı kek gitmiş, kulakları aşağıda gri  tavşan bana bakıyor. Gri renkli düşük kulaklı tavşan dokuz karede öyle bakıyor gözümün içine. Maillerimi açıyorum, "Bence lop tavşanı hakkında yazı yazmalısın." diyen yazılar. Beraber olduğumuzda mutlaka Lop tavşanının bahsi geçiyor. Rusya bile  soğuk savaş döneminde Amerika'dan bu zulmü görmemiştir. Allahım ne yapsam bilemiyorum.

Sabah 8 de çıkıp akşam en erken 8 de eve geldiği bir işi var. Hafta sonları bir gün mutlaka dışarıda. O tavşana bakacak ne zamanı var ne de niyeti. Bu sefer kararlıyım oyununa gelmeyeceğim. 

Peki bu lop tavşanı da neyin nesi diyerek araştırdım ki Bakırköy tren istasyonundan çarşıya doğru inen yokuşta 20 liraya satılan, biraz pazarlıkla 10 liraya alabileceğin tavşanın 150 lira olanı.

Bakırköy'dekiler yavru da bunlar kuzu büyüklüğünde mi diyeniniz varsa hemen cevap vereyim. Hayır.

Lop tavşanlarının görülen tek farklılığı kulaklarının bildiğimiz tavşanlar gibi dik değil aşağıya doğru düşük olması.

Görseniz asgari ücretle geçinmeye çalışan işçi mahçubiyetiyle bakıyor. Ama ben biliyorum ki diğer tavşan kardeşlerinden pahalı satıldığı için utanıyor, o yüzden kulaklarını indirmiş.

Hollanda lop tavşanı bilgisayarımın arka planından bana baktıkça rahatsız oluyorum. Vicdan azabı gibi birşey bu.

Ben inatla pasta, dondurma ve bilumum çiçeklerle bu sayfayı değiştirdikçe o bir şekilde karşıma çıkıyor.

Anne kız inatçıyız, soğuk savaş devam ediyor.

Dur bakalım ne olacak?